प्रेम विवाह करताए...जरा जपून....

आज सहज घरी (नेहमीप्रमाणे) रीकामा बसलो होतो...एरवी बायको कपडे धुने, भांडी घासणे वैगेरे कामे आटपून ठेवायला सांगते...
काय आहे सध्या दीवसा घरीचा असतो ना मी.. करावे लागते..कळेल तुम्हालाही लग्न झाल्यावर...
जाउ द्या..तर मी काय सांगत होतो ... मी सहज म्हणून गॅलरी मधे उभा होतो..तर समोर च्यायला एकदम सुंदर ललना आली..
बहुदा तिने बपाचे सर्व पैसे मेकअप मधे घातले असावे...पण तुम्हाला सांगतो काय होती हो ती पोरगी...
जशी काही मधुबालाच ...
मग काय मी ही किशोर कुमार झालो...आणि माझ्या तोडून गाणे येणार तेवढ्यात मागून आवाज आला ..
आग ए ऐकलस का...?? तिच्या मागे पाहतो ते काय...एक एकदम कॅंडम माणूस..तीचा बाप शोभावा असा...मागून येत होता...
च्यायला आपले तर डोकेच सरकले...हा टकल्या साला हिचा नवरा..अरे रे...
क्षणात आभाळ फाटले....आणि मी विचारात पडलो...

आज कालच्या मुली काय पाहून लग्न करतात काय माहिती...
अर्थात आता हे काय सांगायला हवे का .. काय पाहून लग्न करतात ते....
के पैसा बोलता है....आहो साधा सरळ हिशोब आहे....
आजकालच्या मुलींना "सायकल वर बसून हसण्यापेक्षा चांगल्या चार चाकी गाडीत बसून रडणे नक्की आवडेल ना..."

बर आपण पडलो नोकरी करून जगणारी क्षुल्लक माणसे....कशा पटणार पोरी आपल्याला...
मित्रांनो उठा...जागे व्हा...आणि पुन्हा आपला जॉब करा..
उगाच प्रेमाच्या भानगडीत नका पडू...नाहीतर माझ्यासारखे भांडी धुने करावे लागेल...